26 Eylül 2009 Cumartesi

Takım Aşkı


Çok değişik bir şey harbiden.Kaç hatun gelip gitti hayatımızdan bu uğurda.Yaşımız daha 20,çocuk sayılacağımız zamanlarda bize seç dediler.Pişman mıyım ? Hayır değilim.Hiçte pişman olmayacağım.Yine olsa yine yaparım :)
Tribün demek,bir ömür emek demek.
Arkadaşlarla buluşucam diyerek yeşil beyaz atkımı kazağımın içine saklayıp evden çıktığım,eğer yendiysek evdekilere o kısık sesimle maçı şöyle yendik çok güzeldi diyip maça mı gittin azarını yemeyi unutabilir mi bir insan ?
Sabahın 10'unda evden kahvaltıya gidiyorum diye çıkıp deplasman otobüsüyle sonumuzun Yalovada çıktığı günleri,birde üstüne üstlük oralarda taş yediğimizi,dönüş yollarında bir başımıza kaldığımızdan kaybolduğumuz Yalova dağlarını,akşam 23.00civarında eve girişimi unutabilir miyim ?
Bir arma uğruna bütün semtin çocuklarından tektek para toplayıp atkı yaptırdığım günleri ve o heyecanla o atkıları birer birer dağttığım zamanları unutabilir miyim?

Sırf takımım kazansın diye,onun yararına bir şeyler olsun diye,armamın menfaatleri için üsküdarda Tayyip Erdoğan mitingine gittiğimi,onun ardından bir minibüse doluşup sağanak yağmur altında takımımızı desteklediğimiz günleri unutabilir miyim ?
3arkadaş cebimizdeki son paraları koyarak yaptırdığımız dijital pankartı unutabilir miyim ? ( USKUDAR is LOVE since 1908 )
Maçtan 1saat önce stada girip 3tane pankartı asma çabalarımız ve 1saat sonra maçın başlamasına dakikalar kala bunu başarabilmenin verdiği haz,takımın için bir şey yapmış olmanın verdiği mutluluk.(pankartlarda ipler yoktu,tellerde kalan küçük iplerle pankartları asmaya çalışıyorduk) Bunu unutabilir miyim ?
Ve aklıma gelen fakat yazmaya üşendiğim sayısız şey...Yediğimiz joplar mı,kardeşler uğruna yediğimiz taşlar mı,taşıdığımız davullar mı,astığımız pankartlar mı,gittiğimiz deplasmanlar mı...Bunları unutabilir miyim artık ?
Hayır ! Bunları unutmak isteyen kim ki? Yine olsa yine yaparım da demeyeceğim.Çünkü hala yapmaya çalıştığım şeyler bunlar.
Bu sevgi ne manita aşkıyla ölçülür nede somut bir şeyleri sevmekle ölçülür.Arma aşkı,takım aşkı çok farklı bir şey.İnsanlara yapmayacağı şeyleri yaptırabilen,en sakin insanı bile takımının haksızlığa uğramasından ötürü çılgına çevirebilecek kadar kutsal bir şey.
Aldatmayan tek sevdamız formamızdaki armamız !
Ne mutlu içinde herhangi bir armanın aşknı taşıyanlara,ve bunu yaşayabilenlere...

Hangi hatun tattırır ?
Hangi hatun böyle sevgi yaşatır ?
Leyla Mecnun kıskanır...

Hiç yorum yok: